ΞΕΝΑ ΟΛΑ ΓΥΡΩ ΣΟΥ

ωραια  τα παρατας  αλλα που να τα αφησεις ?

τα ξαναπιανεις τα ξανακοιτας τα στριφογυριζεις

τα ταρακουνας αλλα δεν τα αφηνεις

τα κρατας τα γυροφερνεις τα βριζεις

λιγο τα χαλαρωνεις  και πριν σκεφτεις πως τα χανεις τα ξαναβουτας

τα δωροδοκεις τα μεθας τα ημερευεις τα ψιλοξεχνας μα δεν τα αφηνεις

ξυπνας και   ακομα τα κρατας και συνεχιζεις

και ρωτας και ψαχνεις  παραμιλας στοχαζεσαι και καταριεσαι

τη στιγμη την ρωγμη την αμπωτη και την μπουνατσα

μα πανω σου τα κουβαλας και δεν τα αφηνεις

βαριεσαι αγκομαχας  κουραζεσαι κατρακυλαςκαι πεφτετε μαζι

και συνεχιζεις να τα σωζεις να  τα σηκωνεις

τα  μισεις τα σιχαινεσαι  τα αγνοεις τα κουκουλωνεις μα παντα εκει

 και αυτα και εσυ που δεν τα αφηνεις

ταξιδευεις  χανεσαι και αυτα μαζι

και εσυ λυσσας παρανοεις και χαντακωνεσαι

μα τα διαολεμενα εκει αφου με τα χερια σου

σφιχτα κρατας και δεν τα αφηνεις

και τι θα γινει πως θα βγει οτι ηταν να πεις το ειπες

μα τα κρατας απ’τα μαλλια και δεν τα αφηνεις

και μαζι βυθιζεσαι εσυ με αυτα μα τα κρατας

μεχρι την τελευταια στιγμη την τελευταια

σκεψη και σπασμοδικη κινηση

μες τη σιωπη  του βυθου

εσυ και αυτα και με μειδιασμα μοιαζει

πια πως ετσι απλωνεσαι εσυ και αυτα

γιατι απλα σε ολο το απειρο δεν βρηκες καπου να τα αφησεις